Srogô lampartyjô (fest) u mie na Pniokach. Grô muzyka, jakiesik szałszpilery pokazujóm, co poradzóm. Kajsik ze zadku, pojstrzód cuszałerów (Ślónzôków i goroli), ftorzi te wystympy łoglóndajóm łodzywô sie łorôz głós:
– Hej! Kolego! – wrzescy jedyn gorol.
Deczko dalij ftosik łodwrôcô gowa i pytô:
– Fto? Jô?
– Tak, ty... – łodrzykô gorol.
– Te, chopie, niy jeżech twojim kamratym!
– Słuchaj przyjacielu... – niy dowo pokój gorol.
– Ani, niy ma żech twój... przociel, miarkujesz?
– No, to posłuchaj... gościu...
– I niy ma żech żôdyn „gościu”!
– No, to jak mam sie odezwać...
– Prosza wôs panoczku...
– OK, więc proszę...
– ...zôcny...
– Dobra, kurwa! A więc: proszę szanownego pana...
– Nó, terôzki lepij...
Czy szanowny Pan widzi tego małego szczyla?
– Kierego? Tego, ftory wlazuje na motorcykel?
– Tak, tak, właśnie tego!
– Anó, widza go, widza gynał...
– No, więc chciałem szanownemu panu powiedzieć, jeszcze kiedy byliśmy przy „kolego”, że on akurat opierdalał wielce szanownemu panu kieszenie i torbę...
– O kurwa!
– Nie ma za co!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl