Mamulka dała maluśkimu Hanyskowi łostatnie 50 złocioków na sprawónki (do geltaku bóło jesce jakiesik dwa tydnie) i rzykła:
– Hanysku, môsz kupić chlyb, margarina i kónsek kyjzy. Reszt môsz prziniyś we côłkości nazôd.
Hanysek poszôł do sklepu ale po dródze spodobôł mu sie pliszowy misiek za côłke 50 złocioków. Sprawiół sie tego miśka i gzuje ku chałpie. Kiej ci go ino mamulka ujzdrzała ze tym miśkym, kôzała mu w te pyndy pójńść kajsik i skalić tego łoszkliwego miśka.
Hanysek dugo niy medikowôł, ino poszôł do jejich sómsiôdki, coby skalić tego miśka. Wlazuje do jeji pomiyszkaniô a ta sósiôdka leży we prykolu ze jakimsik absztyfikantym. Łorôz klupanie do dźwiyrzy, sómsiôdka wciskô tego frica do kupy ze Hanyskym do szranku. We tym szranku Hanysek spómniôł sie ło tym miśku, ftorego miôł skalić, i gôdô do tego istnego:
– Panoczku a lajstnijcie sie tego gryfnego miśka!
– Cicho być giździe!
– Bo byda wrzescôł panoczku...
– Môsz 50 złocioków i zawrzij pychol!
– Panoczku, a łoddejcie mi nazôd tego miśka!
– Cicho bydziesz łochyntolu! Niy dóm ci go nazôd i tela..
– Bo byda wrzeescôł...
Nó, zituacyjô powtôrzała sie tak kielanôście razy. Hanysek zarobiół kupa pijyndzy, wrôcô nazôd do dóm ze sprawónkóma (kawior, krewetki, szinki roztpomajtych zortów) i jesce mocka pijyndzy przismycół ze sia i dôł mamulce.
– Cóżeś ty giździe diosecki bank łobrabowôł, abo co? Zarôzki idź mi do kościoła i wyspowiadej sie u farorza!
– Hanysek poszôł do tego kościoła, podlazuje ku suchatelnicy i gôdô:
– Jô, jô... przewielybny... jôch prziszôł samtukej skuli tego... miśka...
A na to ze suchatelnicy głós:
– Spierdalej synek... jô już blank niy móm pijyndzy!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
ojgyn@interia.pl