Zorty gorzôły...

Do srogigo finalu miyndzynarodowygo kónkursu łozpoznôwania zortów gorzôłków przeszli: Pepik, Rus i Polôk. Terôzki jejich zadani skludzało sie ku tymu, coby ze zawiónzanymi ślypióma mianować gynał zorta ankoholu i ku tymu dziydzina ze kieryj wandluje sie ankohol, ftory słepali.
Nôjprzodzij Pepik:
– Co to za ankohol?
– Anó, piwo...
– Dobra, a ze jakigo kraju?
– Eee, za tela niy miarkuja... dóm se pokój...
Terôzki we raji bół Ruski.
– Co to za ankohol?
– Anó, to jes piwo.
– Jakô marka?
– Guiness...
– Dobra! A terôzki co to za ankohol?
– Biôłe wino...
– Ze jakij dziydziny?
– Eeee, niy miarkuja... tyż se dóm pokój...
Na łostatku bół Polôk.
– Zgodnijcie panoczku, co to za ankohol?
– Piwo... słowacke... Smädny Mnich...
– Dobra! A terôzki?
– Wino... Tokaj... Madziary...
– Dobra, dobra! A terôzki co to za ankohol?
– Szampan... Coвeтcкoe Игpиcтoe... ruske...
– Nó, bardzo dobrze...
Polôk tak by tak już wygrôł, ale te côłke „jury” uzdało, coby mu dać jesce szluknóńć naszygo rodnygo bimbru, bo tak prôwdóm, co to take trzi ajnfachowe ankohole dlô naszego richticznego Polôka.
– A terôzki panoczku rzyknijcie nóm, coście sie szluknyli?
– Żytniô...
Côłke publikóm, wszyjske cuszałery do kupy ze tym „jury” napoczło sie łoszkliwie chichrać, bo cóż tyż to za Polôk, kiery niy poradzi łozpoznać naszego bimbru...
– Cicho łoszkliwce! Jescech niy skóńczół, jesce to niy ma szlus... Żytnô.. to bydzie Żytniô 45... Maciyjkowice wele Chorzowa...